دوستام...دوستام...دوستام...

پشیمونم آقای روحانی پشیمونم که به یک دنیا شک ، یک دنیا تردید پشت پا زدم و به شما رأی دادم پشیمانم آقای روحانی ، احساس میکنم شناسنامم یک چیز اضافی داره من اون هزار نفری که رأی دادن تا مهرای شناسنامشون بیشتر بشه و بشمرن و لذت ببرن که عدد بالاییه نیستم... من اون هزار نفری که از ترس رییسشون رای دادن نیستم ... من هیچ وقت شغل اداری نخواستم که واسه ی اون خودمو زیره سوال ببرمو رای بدم ... من از ترس اینکه شخص دیگه ای جای شما بشینه ام رای ندادم ...  من رأی دادم چون کسایی کنارم بودن که همش بهم میگفتن اگه رأی ندم حقشون با اومدن یکی دیگه خورده میشه که بهم گفتن یک نفرم یک نفره  همون هزار نفری که واسه انتخاباتای قبلی ام همین حرفا زدن من واسه دوستام رأی دادم، واسه همسرم ، واسه هزار هزار آدم که در گوشم حرفای قشنگ زدن.... و من شما بین بد و بدتر انتخاب کردم... آقای روحانی اون عده که پولدارن که با عوارض خروج از کشور چیزی ازشون کم نمیشه همچنان میرن و میان  اون عده ام که به نون شب محتاجن براشون فرقی نمیکنه یعنی اصن بهش فکر نمیکنن و نمیکردن  میمونم منه قشر متوسط و شما ، منی که باید یک قرون یک قرون پول جمع کنم و فردا ببنیم هیچی نداریم...من موندم شما اضافه قیمت نون شبه مردم و بنزین و دارو ... رکودی که کنگر خورده لنگر انداخته... پشیمونم آقای روحانی که وقتی زلزله شد... بیخیال... عیب نداره ما همه،هموطنیم کمک,پشیمانم ...ادامه مطلب